Dyscypliny jeździeckie to aktywność sportowa polegająca na jeździe konnej. Jeździectwo dzieli się na ujeżdżenie, skoki i ogólną rywalizację konia pod siodłem.
Jeździectwo samokontroli obejmuje ujeżdżenie, skoki, WKKW, ale także mniej znane sporty konne, takie jak reining, wytrzymałość, powożenie i wspinaczka. Dowiedz się, na czym polega każde z tych zadań i które z nich najlepiej odpowiada Twoim preferencjom.
Różne dyscypliny sportu jeździeckiego istnieją w programie igrzysk olimpijskich od ponad 100 lat. Polski Związek Jeździecki nadzoruje dodatkowo szereg innych działań związanych ze sportem konnym. Jeździecka samokontrola nie ogranicza się do skoków i ujeżdżenia – chociaż te są zdecydowanie najbardziej znane.
Spis treści
- Samokontrola w sportach jeździeckich prezentowana na igrzyskach olimpijskich
- Inne dyscypliny, które warto zrozumieć
- Techniki jeździeckie w Polskim Związku Jeźdźców
- Jak dopasować samokontrolę do konia i rowerzysty?
Samokontrola w sportach jeździeckich prezentowana na igrzyskach olimpijskich
Jeździectwo jako olimpijska samokontrola pojawiła się początkowo na Igrzyskach w 1900 roku, które odbywały się w Paryżu.Na miejscu silesiaequestrian.pl z naszych artykułów Zajęcia sportowe na rumakach nie były wówczas częścią programu, powróciły jednak w 1912 roku. Od tego czasu można je często doceniać w ramach rywalizacji o medale.
Dyscypliny jeździeckie uwzględnione w istniejącym programie olimpijskim to:
ujeżdżenie – to jazda w sektorze, podczas którego motocyklista i koń wykonują określone, ściśle określone ruchy (liczby). Zwykle wykonują przy akompaniamencie muzyki. Program umiejętności jest rozpatrywany przez sądy;
skakanie – odbywa się na sektorach z ustawionymi przeszkodami. Każdy rywal i jego koń muszą ukończyć program w szczegółowej kolejności i w jak najkrótszym czasie, bez burzenia i dotykania barier;
WKKW – Wszechstronne zawody na koniu siodłowym są uważane za rodzaj sprawdzianu umiejętności samego konia, ale także umiejętności jeźdźca. Egzamin ten składa się z 3 etapów: egzaminu ujeżdżeniowego, egzaminu terenowego i egzaminu w skokach przez przeszkody. Każda część przypada na inny dzień.
Każda z tych dyscyplin sportowych rozgrywana jest zarówno indywidualnie, jak i w zespołach. Elementy wykonane są w konstrukcji angielskiej.
Różne inne techniki, które warto poznać
Oprócz olimpijskich dyscyplin jeździeckich istnieją także inni zawodnicy na rumakach. Należą do nich:
reining – to jest ujeżdżenie w zachodnim stylu. Zadaniem uczestników jest jak najdokładniejsze galopowanie wyznaczonej trasy. Rumak prowadzony jest tylko jedną ręką;
rajdy długodystansowe polegają na pokonaniu większego dystansu w jak najkrótszym czasie. Najczęściej jest to zasięg kilkudziesięciu kilometrów. Taki maraton wymaga długich przygotowań, ale także spełnienia pewnych kryteriów weterynaryjnych. Jeżeli kontrola weterynaryjna zakończy się negatywną opinią lekarza, dana osoba nie może wystartować w zawodach (lub nie może kontynuować zawodów). Przeprowadza się wiele testów wellness, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierzęcia i rowerzysty;
prowadzenie pojazdu – w tej dyscyplinie sportowej zawodnicy nie siedzą na koniu, lecz w zaprzęgniętym samochodzie. Kierowcy prowadzą w ten sposób jednego, dwa lub 4 konie;
w skokach przez przeszkody to dość widowiskowa konkurencja, która łączy w sobie elementy jazdy na rumaku, akrobatyki i akrobacji. Przeprowadzany jest na koniu przez jedną lub więcej osób, przy czym zwierzę prowadzone jest na linie lonży.
Samokontrola jeździecka w Polskiej Organizacji Jeździeckiej
Polski Związek Jeździecki nadzoruje działalność sportową jeździectwa konnego na terenie kraju. Biorąc pod uwagę, że od 1928 roku jest faktycznie członkiem Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej i jest obecnie jedyną oficjalną polską firmą tego typu uznawaną przez Polski Komitet Olimpijski i Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Zarządza wszystkimi 7 dyscyplinami jeździeckimi wyszczególnionymi powyżej. Zrzesza wszystkich krajowych rywali, instruktorów fitness, sędziów, weterynarzy i innych protestujących przeciwko polskiemu jeździectwu.
Jak dobrać samokontrolę dla konia i motocyklisty?
Zdecydowanie powinieneś rozpocząć swoją przygodę z jeździectwem od podstawowych lekcji jazdy konnej. Wielu osobom wystarcza jazda rekreacyjna, amatorskie wejście w teren i okresowe rajdy przełajowe. Niemniej jednak, jeśli marzysz o wzięciu udziału w zawodach sportowych, oprócz odpowiedniego szkolenia wierzchowca konieczne jest poprawienie kondycji fizycznej Twojej i Twojego zwierzaka.
Warto spróbować swoich sił w różnych dyscyplinach, aby znaleźć tę, która najbardziej Ci odpowiada. Zastanów się, czy wolisz jazdę angielską, czy westernową. Fascynują Cię programy z barierkami i skoki, a może nierówny teren i galopowanie po otwartych przestrzeniach? W każdym razie pamiętaj, że wszystkie powyższe zawody wymagają dużo pracy, normalnego treningu i dodatkowych wydatków.
Jeśli opanowałeś już podstawy jazdy na rumaku i czujesz się pewnie w siodle – może czas podnieść poprzeczkę? Porozmawiaj ze swoim instruktorem fitness o możliwościach odkrywania i ćwiczenia specjalistycznych technik. Samokontrola w jeździectwie sportowym dostarcza wiele pełnej satysfakcji i przyjemności, jednak jej nauka wymaga ogromnej pracy i zaangażowania. Aby móc brać udział w zawodach potrzebny jest dodatkowo odpowiedni sprzęt i opinia lekarza weterynarii. Najlepiej zacząć od poznania skłonności swojego rumaka i sprawdzenia własnych umiejętności i skłonności.